Zonguldak Taşkömürü Havzasının Osmanlı Devleti Dönemindeki imtiyaz alanı 17.01.1910 tarih ve 289 sayılı TESKERE-İ SAMİYE’ce belirlenen alan olup, bu sınırlar daha sonra 07/09/1968 tarih ve 6/10692 sayılı kararnameyle 2.200 km2 si denizde, 11.150 km2 si karada olmak üzere toplam 13.350 km2 lik bir alanı içine alacak şekilde belirlenmiştir.
Yer yer taşkömürü varlıklarına rastlanan havzanın yeraltı zenginliği ve bu potansiyelin ülke ekonomisindeki yeri, Osmanlı Devletince belirlenerek bu imtiyaz alanı içinde her ne şekilde olursa olsun devletin izni olmaksızın arazi açmak, bina inşa etmek gibi faaliyetlerin tümünün TESKERE-İ SAMİYE’ce yasaklandığı son derece önemli bir görüş olarak tarihte yer almıştır. 1910 tarihli TESKERE-İ SAMİYE
sınırları, 19.06.1986 tarih ve 19139 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlükten kaldırılmıştır.
24.08.1989 tarih ve 20262 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan, Bakanlar Kurulunun 89/14248 sayılı kararı ile Taşkömürü Havzası sınırları yeniden düzenlenerek TESKERE-İ SAMİYE sınırları tekrar kabul edilmiştir. Ancak kabul edilen bu sınırlarımız içinde serbest kalacak bölgenin aramalara açılması ve diğer madenlerin ülke ekonomisine kazandırılması amacıyla imtiyaz sahasında küçülme ihtiyacı doğmuştur. Bu sebeple yapılan çalışmalar neticesinde 14.04.2000 tarih ve 2000/525 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile sınırlarımız küçültülerek; 3.000 km2 si denizde, 3.885 km2 si karada olmak üzere toplam 6.885 km2 olarak yeniden düzenlenmiştir.
İmtiyaz Alanı
Bakanlar Kurulu’nun 14/04/2000 tarih ve 2000/525 kararı ile 6.885 km2 dir.